Kaplica parkowa wybudowana została przez Hermana i Augustę von Redecker w roku 1857 po śmierci ich dwóch synów. Pełniła dwie funkcje. Od wschodniej strony znajduje się wejście do kaplicy z zachowanymi we fragmentach freskami, od zachodniej po stromych schodach umiejscowiono zaś wejście do rodzinnego grobowca. Jeszcze przed II Wojną Światową w 1934 roku wszyscy zmarli członkowie rodziny von Redecker, w uroczystej procesji zostali przeniesieni z kaplicy na rodowy cmentarz w pobliskim Godzikowie. Gdyby nie to, najprawdopodobniej ich prochy po 1945 roku zostałyby zbezczeszczone, kiedy to w kaplicy urządzono „magazyn środków ochrony roślin”. To one spowodowały znaczne zniszczenia murów i tynków z malowidłami.
W pobliżu kaplicy znajduje się duży cios kamienny, który, jak mówi przypowieść rodzinna, posłużył do medytacji zrozpaczonego ojca po stracie synów, i z którego obserwował postępy budowy grobowca. Sam zresztą przeżył śmierć synów jedynie o kilka miesięcy.
Podczas prac remontowych odkryta została data na stopniu „1708”, który pochodzi z innej budowli, a użyty został do budowy kaplicy. Można ją zobaczyć jedynie zimą, kiedy szron osadza się na kamieniach. W żadnych innych warunkach napis nie jest widoczny.
